Nieuws 2010
In memoriam
Pans Schomper
Met gevoelens van diepe weemoed hebben wij kennis genomen van het overlijden van ons
erelid Pans Schomper. Hij was al geruime tijd ziek, maat zijn vertrouwen op blessuretijd
was onverwoestbaar. Natuurlijk ging hij het redden en natuurlijk vetrokken hij en
zijn zorgzaam maatje Joke naar Spanje.
Afgelopen najaar zat ik naast hem in de auto op weg naar restaurant De Gouden Reaal, vijf
minuten lopen van zijn penthouse vandaan. Hij hanteerde het kleine stuur net een bravoure
als van de jongeman, die tijdens de Bersiap periode op Java een militaire jeep bestuurde. Hoe
vaak was hij niet door het oog van de naald gekropen? Het zou hem ook dit keer lukken.
Lieve Pans. Het elastiek van het Leven houdt eens op elastisch te zijn. Onze generatie staat
op het punt van uitsterven. De laatsten der Mohikanen; de laatsten der Indische kinderen. Kinderen
uit een mythisch land dat alleen nog maar bestaat tussen Duitsland en de duinen, tussen Assen
en Maastricht.
We zullen je missen in de stand van Van Stockum, op de Pasar Malem Besar, eind deze
maand. Waar je aan je bescheiden kleine tafeltje je eigen Opus Magnum verkocht: Indië
Vaarwel. Het verhaal van je jeugd – onze jeugd - dat zelfs in het Japans en Bahasa Indonesia
verkrijgbaar is. De belangrijkste erfenis, die je de geschiedenis hebt nagelaten. De
geschiedenis, die ons en 350 jaar verleden zomaar uit de canon had geschrapt. Maar dank
zij jouw boek zal dat verhaal steeds weer ergens in de wereld opduiken. In Amerika,
Australië, Japan, Spanje, Indonesië, Duitsland, ja, zelfs in Nederland.
Vaarwel lieve Pans.
Selamat djalan, Indisch Kind.
Namens het bestuur.
Lilian Sluijter
12 mei 2010
|
|
SVJ maakt werk van een rechtvaardige compensatie
Help SVJ zo snel mogelijk te groeien
Breng (nog) een lid aan
Dit is de laatste kans!
|
|
|
