Februari Herdenking
Een pijnlijke omissie ....!?
Zestig jaar geleden liep het met de Februari Staking (25 februari) in Nederland nog redelijk goed af.
De Slag in de Java Zee (27 februari 1942) rond de evenaar werd zestig jaar geleden een catastrofe, die bijna niemand
overleefde. Meer dan 2000 man vonden de dood in dit treffen met de Japanse oorlogsvloot, die vele malen geavanceerder
en sterker bleek te zijn dan de nauwelijks op een oorlog voorbereide vloot van de geallieerden, inclusief de Nederlandse
Marine.
Het werd een zinloze strijd, die niet heeft kunnen voorkomen dat de hele Indische archipel in korte tijd door de Japanners
werd ingenomen. Als gevolg van de rampzalige oorlog op het Europese continent werd de even rampzalige oorlog in heel Azië,
inclusief Nederlands - Indië, een ver van ons bed show, die op 27 februari voor de zestigste maal niet zal worden
herdacht.
Zelfs niet, dat 11 dagen later het voormalige Nederlands grondgebied in Indië moest capituleren voor de Japanse overmacht.
Net zoals Nederland op 5 mei 1940 bezweek onder de Duitse overmacht.
De Februari Staking kon helaas niet verhinderen dat duizenden Nederlanders naar de vernietigingskampen in Oost - Europa
werden vervoerd.
De Slag in de Java Zee kon niet verhinderen dat vanaf 8 maart 1942 ongeveer 40.000 militairen werden afgevoerd als
krijgsgevangenen en geleidelijk aan meer dan 100.000 Nederlandse burgers in concentratiekampen werden opgesloten.
In april 1942 werden hun bankrekeningen en een groot deel van hun bezittingen geconfisqueerd en door de bezetter in bezit
genomen, naar Japan gestuurd of omgesmolten voor de productie van wapens dan wel met de opbrengst ervan de Japanse
oorlogsuitgaven gefinancierd.
De vernietiging van de blanken in de tropen ging langzamer dan met cyaankali, dat moet eerlijkheidshalve gezegd worden.
Uithongering, ziektes als malaria, dysenterie, beriberi, cholera en in sommige kampen zelfs pest en tyfus, waren weliswaar
ook effectief, maar niet snel genoeg.
Holocaust ontlopen
In de maanden voor de capitulatie van Japan gonsde het in de Japanse vrouwenkampen op Midden - Java van de geruchten
over plannen van de Jappen voor een mogelijke massale liquidatie van alle kampbewoners. De transporten van vrouwen,
kinderen en oude mannen uit West - en Oost - Java werden steeds frequenter. Duizenden werden in overvolle goederenwagons
vervoerd, die tot overmaat van ramp onderweg ook nog urenlang in de hitte moesten blijven stilstaan om militaire
transporten voor te laten gaan. Het moet kennelijk in de bedoeling gelegen hebben om de kampbewoners te concentreren.
Dat kon de geplande massale liquidatie immers belangrijk vereenvoudigen?
Sinds kort weten we dat 26 augustus 1945 het uur zou zijn van de grote killing fields.
Op 22 augustus gingen er nog transporten van uitgeputte vrouwen en kinderen te voet langs Kamp 6 in Ambarawa
(Midden - Java), op weg naar het enige kilometers verderop gelegen kamp Banjoebiroe. Ze wisten nog niet dat Japan op 15
augustus had gecapituleerd. Dat werd pas op 24 augustus bekendgemaakt! Twee dagen voordat het
massaliquidatie plan kon worden uitgevoerd.
8 februari 2002
Lilian Sluijter
Lid Support Groep SVJ
<< Terug
|
|
|
