22 januari 2002 - Aftreden JES voorzitter.
Voorzitter JES treedt af Grote beroering bij Stichting Japanse Ereschulden Vervolgingsslachtoffers Japanse bezetting keren zich massaal af. De Stichting Japanse Ereschulden (JES) die in het afgelopen decennium vergeefs juridische pogingen heeft gedaan om de Japanse Regering te bewegen schadevergoedingen te betalen aan de vervolgingsslachtoffers uit het voormalig Nederlands-Indië, trilt in zijn voegen. Samen met de secretaris is de nieuwe voorzitter Van Dijke vorige week onverwacht afgetreden. Er zouden twee interim bestuursleden worden gezocht die op korte termijn een nieuw bestuur zouden moeten formeren. Ongetwijfeld zal ook het ongenoegen over hun belangenbehartiging bij ex-gedetineerden uit de Japanse interneringskampen, die zich thans massaal van JES dreigen af te wenden, mede een rol hebben gespeeld. Wat zijn vervolgingsslachtoffers? De oorspronkelijke doelgroep bestaat uit de vervolgingsslachtoffers van de Japanse bezetting. Zoals door de wet geformuleerd zijn dat: " personen (burgers en militairen) die slachtoffer zijn geweest van vrijheidsberoving in permanent bewaakte kampen of gevangenissen". Het uitgangspunt voor de wet was, dat in het voormalig Nederlands-Indië (tijdens de Japanse bezetting tussen 8 maart 1942 en eind augustus 1945) vervolging plaatsvond op grond van de Nederlandse nationaliteit (racisme dus) dan wel Europese oriëntatie of gezindheid. Schamel gebaar Nederlandse regering. Het ongenoegen van de vervolgingsslachtoffers van de Japanse bezetting kreeg een climax in het feit dat JES als prominent lid van het Indisch Platform zich uiteindelijk heeft neergelegd bij het schamele resultaat van Het Indisch Gebaar. De uitkering, die uiteindelijk door de huidige Nederlandse regering in cash zal worden uitbetaald en door minister Borst gegarandeerd, komt neer op een bedrag van 3.000 Nederlandse guldens. Daarenboven wordt f 35 miljoen aan nader te bepalen collectieve doelen bestemd. Het Gebaar staat in geen enkele verhouding tot de uitkeringen aan de Joodse en Zigeuner vervolgingsslachtoffers van de Nazi’s. Bovendien delen de inmiddels overleden vervolgingsslachtoffers van de Japanse bezetting, die vóór 12 december 2000 zijn gestorven, niet mee. Ook dit is een flagrante rechtsongelijkheid. Algehele liquidatie op het nippertje voorkomen. De oorspronkelijke doelgroep heeft vanaf maart 1942 tot eind 1945 als militair of burger opgesloten gezeten in Japanse kampen in de Indische archipel en op het Aziatische continent. Bestemming: algehele vernietiging op 26 augustus 1945 (zie The Other Holocaust van dr Linda Goetz Holmes, 1998, gebaseerd op geheime documenten van de Amerikaanse Militaire Inlichtingendienst). In de tussentijd beroofd van hun vrijheid, systematisch uitgehongerd, onderworpen aan de grillen van de bezetter, ten prooi aan malaria, typhus, cholera, dysentery, hepatitis, tuberculose, beriberi en andere uitputtingsziekten, verstoken van medicijnen en adequate gezondheidszorg, beroofd van alle roerende en onroerende goederen, spaartegoeden, inkomen en onderwijs, vanaf het 10e jaar gedwongen tot zware dwangarbeid, gescheiden van echtgenoten en kinderen, in de verstikkende tropische hitte van hot naar her getransporteerd in geblindeerde goederenwagons of te voet, voor de kleinste vergrijpen zwaar gestraft tot en met marteling en onthoofding of levend begraving toe. En op tien dagen na de algehele liquidatie ontsprongen dank zij de (tijdige) capitulatie van Japan. Deze groep KNIL militairen, burgers, vrouwen en kinderen - die bovendien na de ‘bevrijding’ een tweede oorlog moesten meemaken waardoor hun kamptijd tot half 1946 werd geprolongeerd - lijdt nog steeds onder de totale ontkenning door de Nederlandse regering. Stichting Vervolgingsslachtoffers JAPPENKAMP. De Stichting Vervolgingsslachtoffers JAPPENKAMP in juli 2001 opgericht, heeft in de gelederen van het Bestuur van de stichting Japanse Ereschulden grote beroering gewekt. Dat ex-gedetineerden gedwongen waren om een nieuwe belangenorganisatie op te richten is immers een duidelijk teken van het falen van JES? Degenen, die hun hoop hadden gesteld op de Stichting Japanse Ereschulden of soortgelijke organisaties zijn op zijn zachtst gezegd teleurgesteld. Zij zijn van mening dat Het Gebaar alleen een gebaar is van de Nederlandse regering om tot uitdrukking te brengen: Het spijt ons dat we jullie al die tijd aan jullie lot hebben overgelaten. Niet meer en niet minder. |